Tentoonstelling "We Are Happy When We Make This": Participatieve kunst in Gent
Een jonge Gentse kunstenares van Russische afkomst, Anyuta Wiazemsky (1989, Moskou) presenteert de zomerse tentoonstelling "We Are Happy When We Make This" in parken en op pleinen in de Gentse volkswijken Brugse Poort en Bloemekeswijk. Alle werken zijn door lokale bewoners gecreëerd.
De tentoonstelling heet 'We Are Happy When We Make This' en is het resultaat van een project dat ongeveer een jaar duurde. Samen met acht groepen werkte Anyuta aan verschillende werken met als doel een kunstwerk te maken en het in de stad tentoon te stellen. Elke groep werkte onafhankelijk van de andere, en ze werkten ook vaak in verschillende disciplines. Onder meer een interactief "muziekinstrument", een spelinstallatie, een standbeeld, grafische werken en fotoreeksen.
Buurtbewoners kunnen zich opgeven om een werk aan hun gevel te hangen. Het muziekinstrument kan je bekijken en uittesten in Treck Hostel en ook in het Guislain Museum kan men werken bezichtigen. De werken worden aan elkaar gekoppeld door een rondleiding die tijdens de Gentse Feesten door VIZIT aangeboden wordt. Daarna kan je de werken nog tot 8 september bekijken.
De deelnemers van het project zijn Gentenaars, onder andere patiënten van een psychiatrisch centrum en bewoners van een tehuis voor kinderen. Ook wordt een bredere groep buurtbewoners betrokken bij de organisatie van de tentoonstelling: mensen melden zich aan bij de oproep om een werk op hun gevels op te hangen.
klik
om de map te bekijken
Dit project kwam tot stand met de hulp van VIZIT, PC Dr. Guislain, Aifoon vzw, Manoevre vzw, Bij' de Vieze Gasten, Stad Gent, buurwerking Bloemekenswijk, buurtwerking Brugse Poort, Centrum voor Integrale Jeugd- en Gezinszorg SINT-JAN BAPTIST, vzw Jong, Creabar Zinniastraat, Treck Hostel, Museum Dr. Guislain.
Er is al veel samenwerking ontstaan op dit moment, heel grote dank aan alle de mensen die mee werken (kinderen en jongeren van CIJG Sint-Jan Baptist, Alice, Aza, Bjorn, Brigitte, Gaspar, Gino, Guido, Karla, Kathleen, Nancy, Nele, Stefaan, Tom, Veronique, William, en velen anderen) en aan alle de mensen die raad of steun geven (Ann Agon, Kathleen Bautmans, Stef Bossuyt, Hans Bryssinck, Evelyn Cruyt, Lorenzo De Brabandere, Stijn Dickel, Tom Engels, Nathan Hermans, Heike Langsdorf, Gui Marti, Heidi Naujock, Mike Rasschaert, Thierry Robesyn, Chris Rotsaert, Kristine Timperman, Saïdya Vanhooren, Dominique Willaert, Phillipe Van Cauteren, Arie Van Der Ent, Davy Van den Heede, en velen anderen).
Ook groot dank aan de mensen die zich bij de oproep om een foto op hun gevels op te hangen aangemeld: Linda Arts, Ilse Baetsle, Hilde Bradt, familie Brunelle, Sara Claerhout, Cecilia Derwael, Christine Devreker en vzw Jong Kinderplaneet en weggeefwinkel Rode Lotus, Eefje De Keyser, Wim De Meirsman, Nele Kelis, Lore Termont, Rob Smeets en Maya Caen, Veerle Neukermans, Pieter Nuytinck, Jeroen Vanlerberghe, An Willems.
Hartelijk bedankt aan de mensen die het project via crowdfunding hadden gesteund: Ann Agon, Christine Devreker, David D'Aubioul, Annelies Flamand, Nele Kelis, Miriam Matthys, Pieter Nuytinck, Isfried Rodeyns, Benno Sameyn, Kathleen Vandeke, Sophie Vanonckelen, Jeroen Wijnendaele.
KLANKDOOS SOUND GENERATOR
We kennen de kijkdoos. Elk kind heeft er wel eens een gemaakt: de wereld gevangen in karton, met een gluurgat…
Maar dit is anders: een klankdoos, een hoordoos: de geluiden zitten binnen, onzichtbaar. Ze kunnen van buitenaf tot klinken worden gebracht. Ze komende uit het zwarte niets. Maar waar wat houden ze zin? Wat zijn ze?
Raden maar!
INSTRUCTIE
Neem het muntje in je hand.
Raak gekleurde balletjes aan.
Ga je gang.
ORGANIC LIBERATION
Hoe krijg je verf op papier? Wat zijn de mogelijkheden, hoeveel manieren van aanbrengen zijn er? Wat als dat papier fotopapier is?
En als die verf woorden zijn?
En wat gebeurt era ls je achter je rug schildert?
Dat zijn zo de uitdagingen die on shier te wachten staan…
Weg van de ezel en het doek, het werkt bevrijdend: het papier en ik, de verf en ik. Sterker nog: het papier, de verf en wij.
Dingen samen doen is zoveel anders!
ON|RUST
Binnen en buiten.
Binnen in mij giert de onrust. Zelfs als ik eet, werken al mijn zintuigen gewoon door en drinken alle prikkels in. Alsof ik altijd onderweg ben. Ik moet een pantser aandoen en stokstijf stil zijn.
Buiten kan het rustig zijn. De hemel beweegt, de bomen bewegen ook, maar toch: ze stralen rust uit! Laat ik mij baden in hun licht. Laat ik mijn pantser uitdoen en mij blootstellen.
Laat ik de ruimte toelaten en de tijd uitsluiten – ik ben altijd op tijd, ik kan niet te vroeg of te laat zijn.
OMGEKEERDE WERELD
Er was eens, in een ander zonnestelsel… Maar dat is een ander verhaal!
Ons verhaal kent een prinses, een slechte prinses, een heel slechte. Haar vader is dood, ze haat iedereen en ze heeft haar moeder vermoord. Zij is de baas. Haar volk van kleine rode mensjes met grote gele ogen wordt heel erg boos. Er breekt een opstand uit. Maar daar weet de prinses wel raad mee: ze gooit iedereen in het gevang, in de diepe, vochtige kerker van het paleis…
Maar… het volk heeft een beschermer, de grote, lieve draak die louter heilig vuur en goedheid blast. Zijn vlammen verteren het kwaad.
De prinses heeft een vrijer: de ridder op het witte paard. Hij trekt ten strijde om de draak ted oden… Maar het mislukt.
KAWAIAKI
We leven in een wereld van schimmen. Alleen de schaduwen zijn zichtbaar, niet het licht, niet de bron, niet de bron van licht.
Er is ook geen geluid. Je ziet alleen het geluid – aan de koptelefoon op het hoofd vaan een van de vier mensen in een ruimte. De schaduw luistert… Twee anderen dansen en vallen heel even samen – schaduw op schaduw.
En de vierde?
TUINMANS
Je ziet nooit alles, nooit het hele verhaal. Maar hoe weinig heb je nodig om iets te begrijpen?
Een toneelstuk waarin benen en voeten de hoofdpersonen zijn. Zij voeren de handelingen uit, zij communiceren. Wie zien wij hier? Wat zien wij hier?
Zijn het de dokter en zijn patient? De buschauffeur en zijn passagier? De dame een haar heer?
Zie wat je wilt. U bent de baas. De kijker ziet.
DE GEKKE BENDE
Twee wezens, de hond en zijn baasje. Uitlaten, wandeling
Niks aan de hand, net als altijd. Maar dan gebeurt er iets.
De hond doet zijn bek open en begint te praten. Nederlands, of liever - Vlaams, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.
Het baasje schrikt en kijkt haar poedel-boxer-pitbull verbouwereerd aan.
De hond doet net of zijn neus bloedt en praat door – hij wil aandacht, en hij zal die krijgen ook! Wat doet het baasje nu raar? Is ze wel goed bij haar hoofd?
[Het begrip groeit, de hond wordt mens.]
MAAKA
Drie eeuwig lachende poppen bewonen het Pierkespark. De eerste, de kleinste en de jongste is Kiki. Ze heeft nu plaats op de dak van Bij' De Vieze Gasten gevonden. Verder komen nog twee grotere poppen — haar ouders — naar het park.
HET GROEIENDE WERK
Stilte bestaat niet. Er is altijd ruimteruis. Stilstand bestaat niet. Er is altijd de tijdgang. Alles komt tot leven en alles gaat dood.
Hier gaat het om werk, dat onstaat, dat kiemt en dat groeit.
TENTOONSTELLING
De werken werden opgehangen voor een groot deel in de openbare ruimte, enkele op de pleinen en enkele op de buiten gevels van de buurtbewoners.
